De Mannekes van Beerschot hebben nog niet veel plezier beleefd aan hun terugkeer op het hoogste niveau. De titel ‘Ploeg van’t Stad’ moeten ze al eventjes aan hun eeuwige rivaal Antwerp laten en met een schamele 7 punten dragen ze afgetekend de rode lantaarn. Toch is niet alles kommer en kwel bij de ploeg van Nederlands oud-international Dirk Kuyt. De rode lantaarn brengt vuur naar het Olympisch Stadion waar het spelbeeld beter en beter wordt en het stadion stilaan terug als vanouds begint te kolken… Vraag anders maar eens aan Hans Vanaken en co, die dachten een Antwerpse stadswandeling op het Kiel te komen houden. Niet dus. Of hoe analist Patrick Goots, die zowel bij Beerschot als Antwerp de netten meermaals liet trillen, liet optekenen “Het dode ratje van twee maanden geleden na de derbynederlaag is opnieuw springlevend”. Is een remontada ingezet? Er zal nog veel water naar de Schelde moeten vloeien maar in voetbal is alles mogelijk, toch?
En over hun rivaal gesproken? Hoe zit het met Antwerp? Wél, een toch wel financieel geteisterde Bosuil doet het na het tijdperk Van Bommel best wel goed. De mannen van Jonas De Roeck eindigen de heenronde op een mooie derde plaats en 27 punten. Ondanks het verlies van enkele sterkhouders staan anderen nu op zoals de jonge doelman en belofteninternational Senne Lammens en de 36-jarige Tjaronn Chery die dartelt als een ‘fris konijn op de plein’. Als ook Antwerp hun puntenverlies tegen rechtstreekse concurrenten voor play-off I (slechts 1 op 15) ook kunnen omzetten in puntengewin, kunnen we misschien wel spreken van een onverwachte outsider voor de titel. Wat een afscheid voor publiekslieveling Toby Alderweireld zou dit zijn? Of betaalt de ingekrimpte en vooral erg jeugdige kern de extrasportieve zaken die spelen op de Bosuil alsnog met dat wat net daar ontbreekt… cash, misschien?
Wie nog?
Een ploeg waar veel van verwacht werd dit jaar is OH Leuven. Toch rolde de bal meer vierkant dan rond aan ‘Den Dreef’. De start was nochtans veelbelovend met een 5 op 9 na gelijkspel tegen promovendus Beerschot en Anderlecht en winst thuis tegen huidige leider Racing Genk. Nadien stokte de motor, vooral dan in het aanvallend compartiment, wat resulteert in een veertiende plaats met 17 punten uit 15 matchen. Het degradatiespook zette bestuurders aan het werk en een exit van de Spaanse coach Óscar García was een logisch gevolg. De vervanger? Chris Coleman, een man die we in België vooral kennen als bondscoach van Wales, waar hij tussen 2012 en 2017 de plak zwaaide.
Coleman bracht Wales naar hun hoogste rangschikking op de FIFA-ranking ooit (8ste) en loodste hen voor het eerst in meer dan een halve eeuw nog eens naar een groot toernooi in 2016. Daar leverde hij zijn strafste prestatie als coach. Hij schopte het met Wales tot de halve finale van het EK, toen Gareth Bale en co onder meer de Rode Duivels in de kwartfinale uitschakelden. Of hij nu ook OHL naar de top zal brengen? Aan zelfvertrouwen geen gebrek bij de nieuwe coach. Hij stelt dat OHL in staat moet zijn om play-off I te halen. Iets in ons zegt dat we daar ons geld niet op moeten inzetten.
