Donderdag gingen de Belgen in Murcia met 3-1 onderuit, waardoor ze met de rug tegen de muur stonden in de terugwedstrijd in Genk. Teleurgesteld in meerdere spelers, greep Rudi Garcia in en wijzigde hij zijn basiself grondig. Jérémy Doku, Timothy Castagne, Wout Faes, Nicolas Raskin, Hans Vanaken en Matz Sels kregen een basisplaats.
België oogde niet alleen evenwichtiger, maar ook gretiger. Na een veelbelovende eerste helft zonder doelpunten schakelden de Duivels na rust een versnelling hoger. De invalbeurten van Maxim De Cuyper en Alexis Saelemaekers brachten extra snelheid en dreiging, met een ontketende Doku als exponent. De Oekraïense muur bezweek, net zoals de Belgische drie dagen eerder. De Cuyper (70’), Lukaku (75’, 86’) troffen doel binnen vijftien minuten en bezorgden België het behoud.
“Een sleutelmoment”
In Genk gebeurde er iets. “Ik hoop dat deze wedstrijd een sleutelmoment is,” glimlachte Rudi Garcia na afloop. En die indruk wekte de match zeker. De juiste mentaliteit was terug, zowel op het veld als in de tribunes. Nu is het zaak om deze energie vast te houden richting de WK-kwalificaties van 2026.
Nicolas Raskin mag niet meer uit het team verdwijnen
Dé uitblinker van de avond was Nicolas Raskin. De Luikenaar speelde als een terriër op het middenveld en was onvermoeibaar in zijn rol als verdedigende middenvelder. Een positie waarin nog niemand écht had overtuigd, ook niet Amadou Onana, die soms té zelfverzekerd oogde. De ex-Standard-speler maakte indruk en lijkt nu onmisbaar in de basiself. Zijn présence brengt balans en geeft zijn ploegmaats meer vrijheid.
Ook anderen deden hun reputatie goed, zoals Vanaken (die de assist gaf voor de 3-0) en Saelemaekers. Aan de andere kant zou Trossard daar weleens de dupe van kunnen worden. Maar één ding is zeker: de Duivels hebben getoond dat er nog steeds kwaliteit in de ploeg zit.
