Voor het eerst in drie jaar staat Djokovic opnieuw op het gravel van Madrid. Als reekshoofd is hij vrijgesteld van de eerste ronde en treft hij zaterdag Matteo Arnaldi (ATP 44) bij zijn debuut in het toernooi. Door de afwezigheid van Alcaraz – geblesseerd aan de adductoren – lijkt de Serviër op papier dé man om te verslaan. Maar is die status terecht?
Djokovic zelf tempert de verwachtingen: “Ik kom niet naar Madrid met grote ambities,” liet hij optekenen tijdens de persconferentie. “Dit jaar draait voor mij vooral om opnieuw op niveau te komen, met het oog op Roland-Garros.” Van grote strijdlust is dus niet zo veel sprake: de 37-jarige benadrukt vooral het plezier om terug te keren naar Madrid en aan zijn vorm te werken.
Een lastig toernooi?
De Masters 1000 van Madrid staat bekend om zijn unieke omstandigheden. Door de hoogte (667 meter boven zeeniveau) gedragen de ballen zich anders: ze ‘zweven’ meer, botsen hoger en het speltempo ligt hoger – meer zoals op een hardcourt dan op klassiek gravel. Spelers die vertrouwen op topspin, zoals Rafael Nadal, verliezen hier hun grootste troef, wat de rally’s moeilijker beheersbaar maakt. Deze invloed van de hoogte en het zogenaamde Magnus-effect verklaart ook waarom Madrid vaak verrassende winnaars kent. En Djokovic? Madrid is pas zijn tweede toernooi op gravel dit seizoen, na een vroegtijdige exit in Monte Carlo. Geen wonder dus dat hij het rustig aan doet met zijn ambities.
Alcaraz nu al een legende?
Op de vraag wat hij van het forfait van Alcaraz vindt, spaarde Djokovic de lof niet: “Ik vind dat hij nu al het niveau van de Big 3 heeft bereikt. Op zijn leeftijd heeft hij meer gepresteerd dan wij op datzelfde moment in onze carrières.” Een sterk statement van iemand die jarenlang samen met Nadal en Federer het tennis domineerde.
